Po odcinku 491-Jesteś g[ł]upi!

Witam. :-) Postanowiłam dać w temacie Miri, uwielbiam jej "gupek, gupi'. :-) Ważna wiadomość: Napisałam sobie na karteczce "SPRAWDZAĆ POCZTĘ" i można spokojnie pisać i będę odczytywać szybciej niż po ok. 2 tygodniach. ;-) Ogólnie to mam, specjalnego posta (Tego na 100 dni) jakiego jeszcze nie było, tylko on wpadł mi do głowy, także mam nadzieję, że Wam się spodoba, w poniedziałek myślę, że uda mi się wstawić. :) A dzisiaj Po odcinku 491.. :-) WAŻNE: Cały post dedykuję Kindze, która po prostu mobilizuję mnie do szybkiego dodawania, dziękuję :* Miało ogólnie być już wczoraj, ale moja mama popsuła mi plany, cóż, życie. Dziękuję Kinia, że jesteś. :*

FABUŁA
Jak najbardziej na tak! Jedno wielkie tak! Przepiękny odcinek.. :-) Mimo, że były smutki. Powiem, że bardziej starałam się w nich dostrzegać dobre rzeczy. :-) Przede wszystkim jest HaPi, z czego ja i wiele osób się cieszy. Przemek wylądował w Izraelu, spotkał Miri, profesora, obiecał zagrać koncert. Ogólnie ciekawie wychodzi ta podróż. Intrygują mnie relacje Miri i Hany.. Widać, że nie do końca są idealne, lecz sądzę, że jako siostry bardzo się kochają. :-) Nadal jest dramatyczna walka o życie Ludmiły, więcej w tym temacie zobaczymy w następnych odcinkach, ale już wiemy: Ludmiła umrze. W 491 można było usłyszeć o prestiżowym szkoleniu w USA, ubiegają się Nina i Borys. Nina łamię się przez głupie gadki Borysa, ale mam nadzieję, że ostatecznie podejmie się tej 'walki'. Bardzo denerwuję mnie Jakubek, Wasiakowa też powoli zaczyna.. Ich zachowanie i te przekonanie, że wszystko im się należy... Jedyne zastrzeżenie do odcinka to: mało Wiki. :D No cóż, nie ukrywam. Uwielbiam ją. :-)

PACJENCI:
Ania&Andrzej
Kochające się małżeństwo po dużych problemach.. W sumie nie po, a w trakcie.. Długo starali się o dziecko, a kiedy to za 3 tygodnie ma rodzić się ich syn.. Mężczyzna praktycznie umiera. Kwestia dni, nawet godzin.. Andrzej najbardziej żałuję, że nie ujrzy swojego synka. I w tym momencie inicjatywę przejmuję Ania. Prosi o cesarkę na życzenie, gdy Wójcik się nie zgadza, desperacko biega po schodach by wywołać poród. I widzimy już interwencję Hany... Lekarka poruszona postanawia działać, po przeszkodach w końcu operuję, razem z Piotrem. :-) Komplikacje były ale tak, Andrzej ujrzał synka.. Wzruszające i trochę smutne ale mi gorąco imponuje ich miłość...

STROJE:
Miałam dylemat, między Haną a Miri.. Hana miała na sobie bluzkę w kolorze, który uwielbiam, taki ładny odcień i ładny krój bluzki.. A Miri krótką sukienkę w dziewczęcym wzorze.. Decyduję się ostatecznie na Miri.. :)

DIALOGI:
Dziś będzie.. 6 dialogów! Przepraszam nie mogłam się oprzeć... :D

*sypialnia, do śpiącej Hany przychodzi Piotr*
Piotr: Pobudka! Śniadanie do łóżka, księżniczko. Wstawaj, śpiochu.
Hana: Skąd wiedziałeś, jak wygląda mój wymarzony początek dnia?
P: Podoba ci się?
H: Yhym.
P: To może powinniśmy kontynuować w tym stylu?
H: Masz jakiś pomysł?
P: Jedziesz ze mną do szpitala.
H: No, ale przecież powiemy, że przebadałeś mnie na miejscu panie doktorze.
P: Już cię przebadałem a teraz chcę, żebyś była cały dzień blisko mnie. chodź *bierze ją na ręce, a Hana śmiech*
H: Jeszcze nikt mnie nie nosił na rękach.
P: Ja też jeszcze nikogo nie nosiłem na rękach.
H: Przecież nie chcesz mnie tak wynieść do pracy, zostaw! *śmiech*

*Hana i Piotr na parkingu*
Hana: Przemek już chyba wylądował, martwię się. powinnam być z nim.
Piotr: Ale przecież jest tam twoja siostra?
*Hana z miną, z której można wywnioskować, że jej relacje z Miri nie są idealne*
H: Wiesz co? Pojadę swoim samochodem.
P: Nie nie nie. Jedziesz ze mną. Wsiadaj. Nie ma mowy. *w zabawny sposób porusza brwiami i otwiera drzwi Hanie* Kurtka. *i słit rzut*

*Hana i Piotr w samochodzie, droga do szpitala*
Hana: Troszeczkę ci brakuje wyczucia przy wchodzeniu w zakręty.
Piotr: Słucham?
H: No, jeszcze zauważyłam, że przy ruszaniu dodajesz za dużo gazu. Po prostu szybko spalisz sprzęgło, szkoda.
P: JA dodaję za dużo gazu? Chyba żartujesz. A może chcesz się przesiąść i poprowadzić, co?
H: Tak, teraz. *śmiech*
P: Nie nie nie. Nie. Wycofuję to, co powiedziałem. Ten samochód wymaga specjalnej techniki. Potrzebuje po prostu męskiej ręki.
H: Yhym... Jeżeli spojrzeć na to w ten sposób, że miarą zaufania mężczyzny do kobiety, jest to, czy pozwala jej prowadzić swój samochód, to mamy jeszcze dużo do zrobienia, tak?
P: Nie nie nie, ja ci ufam. Ale nie aż tak, żeby pozwolić ci prowadzić.

*lekarski*
Wiki: Cześć, Hana.
Hana: Hej.
W: Wróciłaś do pracy?
H: Nie wiem jeszcze, myślę cały czas.
*Wiki kiwa głową*
W: A co u Przemka?
Sambor: Udało mu się dotrzeć do tego profesora?
H: Cały czas nie mam wiadomości, jak będzie coś wiedział to na pewno da znać.
*wchodzi Tretter*
Tretter: Dzień dobry. *widzi Hanę* O, dobrze, że jesteś, zostań. *Hana kiwa głową* Chciałem z tobą pogadać. Może pani to puści w kółko. *daje teczkę z papierami Wiki* Proszę państwa, dobre wieści...
Piotr: No nareszcie, nareszcie.
T: Tak, mój znajomy, profesor Keller z Cleveland Clinic oferuje nam indywidualne szkolenie w technice Miva. To jest unikalna technika mini-inwazyjna, stosowana przy operacji tarczycy. Wymaga specjalnego instrumentarium i wysokich kwalifikacji.
S: Ile jest miejsc?
T: Niestety, jedno, i musimy szybko decydować.
S: Dajmy szansę młodym.
T: Też tak myślę. Kto się zgłasza?
*Wiki, Nina i Borys podnoszą ręce*
W: I Zapała. *podnosi drugą rękę*
T: Zaraz zaraz, chwila. Doktor Zapała, zdaje się, był niedawno na szkoleniu z mikrochirurgii... I zdaje się, to mu bardziej odpowiada. A pani?
W: Poddaję się. *wzrusza ramionami* Też byłam na tym szkoleniu.
T: No to mamy sprawę jasną. Pani doktor *wskazuje na Ninę* i pan doktor Jakubek. I proszę cię, żebyś wybrał jako ordynator. *mówi do Sambora*
S: Ale nie nie nie, Stefan! *Sambor protestuje*
T: Słuchaj, zdejmij to ze mnie. Hana? Chodźmy pogadać.
H: Na razie. *wychodzi z Tretterem*
W: Piotr, to ja porywam ciebie. Chodź. *oni też wychodzą* 

*Przemek i Miri wychodzą z kliniki*
Miri: Wiesz co to jest naruszenie prywatności? Mógłby nas oskarżyć o napaść!
Przemek: Muszę go jakoś przekonać!
M: Jesteś GUPI! Masz szczęście, że jeszcze z Tobą jestem.. Gupi... Wsiadaj.
*wsiadają, Miri odpala samochód*
P: Miri, przepraszam. Bardzo Cię przepraszam..
M: Co teraz zamierzasz? Profesora już załatwiłeś. Dobra robota.. Co dalej?
P: Mam ochotę się upić.
M: Muszę coś załatwić. Jedziemy.
*ruszają samochodem*

*Hana i Piotr w samochodzie, wieczór*
Piotr: I co, to było Twoim zdaniem te dynamiczne wchodzenie w zakręt, tak?
Hana: Oczywiście. Tak jest bezpieczniej, masz większy kąt widzenia.
P: Naprawdę?
H: Tak, a gazu dodawaj do samego końca wejścia w kąt prosty i dopiero potem odpuszczaj.
P: No nie wiem jak ja do tej pory dawałem sobie radę bez tych Twoich złotych myśli.
H: Hm, no ja też nie wiem. Jeździłam w rajdach.
P: Rajdach? Ciekawe czego jeszcze o Tobie nie wiem..
H: Ja też dużo o Tobie nie wiem..Ale zasłużyłam sobie na Twoje zaufanie?
P: Tak, tak. Masz moje pełne zaufanie. Tylko zwolnij, proszę Cię. Dobrze?
H: Nie.
P: I nie wchodź już tak dynamicznie w zakręt.
H: W rajdach..
P: W rajdach..
*oboje śmiech i ogólnie cała scena cudowne uśmiechy Hany i Piotra*

CIEKAWE SCENY
Mam już bardzo dużo napisane w tym poście, więc tutaj krótko. :D
Ogólnie bardzo podobały mi się sceny HaPi, Przemka i Miri w Izraelu oraz pacjentów: Ani i Andrzeja. :-) Nie dodaję już fot tutaj, gdyż są wyżej wszystkie, dam jedynie 2 screeny, które nwm jak zrobiłam. :D

Masz Kinia. :D I dziękuję raz jeszcze za napisanie 4 dialogów. :*

I drugi. :D Pierwszy lepszy, ale ten też spoko:D

Na dziś koniec. :-) Chciałam dodać, że bardzo dziękuję, że wyrażacie swoje opinie w komentarzach, miło mi się czyta. :-) I kokardka: dodałam już link! :*

zdjęcia: screeny z odcinka + nadobre.pl